«MUSEUM OF TWENTIETH-CENTURY ART», 

Neue Nationalgalerie – Museum des 20. Jahrhundert, Berlin

Το μουσείο για την Τέχνη του 20ου αιώνα, ως συνδετικός κρίκος, αναλαμβάνει χωρικά να ενοποιήσει το σύνολο ευρύτερου δημόσιου χώρου. Το νέο μουσείο δημιουργείται στο όριο του δρόμου και στρέφεται προς τα «έσω», διαμορφώνοντας ένα διευρυμένο εσωστρεφή ελεύθερο χώρο - πλατεία ανάμεσα στα κεντρικά κτίρια του Kulturforum. Κατ’ αυτό τον τρόπο, επιτυγχάνεται η οπτική και λειτουργική ενοποίηση με τη Shcarounplatz, τη Matthäikirchplatz και την Piazzetta.

Το νέο μουσείο τοποθετείται σε μια ζώνη ανάμεσα στην Potsdamer Straße και στην αρχή του Νeue Galerie. Η θέση αυτή, επιλέγεται ώστε να διατηρηθεί η διαμπερότητα της θέασης από το  Νeue Galerie προς τη νέα σύνθεση αλλά και να σημανθεί αναλόγως η συνομιλία μεταξύ των δυο μουσείων. Επιδιώκοντας να τονιστεί η διάθεση ενοποίησης του ευρύτερου δημόσιου χώρου, η νέα σύνθεση αναπτύσσεται υπό της γης. Η επιλογή αυτή, σχετίζεται με την κατάλληλη χωρική και λειτουργική συσχέτιση με το Νeue Galerie τόσο στο επίπεδο της γης όσο και υπογείως.

Το νέο μουσείο, χαρακτηρίζεται από τον κύριο όγκο - σήμαντρο και την υπαίθρια διαμόρφωση που σημειακά αποκαλύπτει τις επιμέρους λειτουργίες του. Ο όγκος του φουαγιέ συγκροτείται από ένα τοιχίο και από ένα διάτρητο κέλυφος που φιλτράρει το φως, μέσα στο οποίο αναπτύσσονται οι χώροι. Η μορφολογία των όγκων σχετίζεται με την κεντρική αυλή. Οι κεκλιμένες επιφάνειες της σύνθεσης αναφέρονται στον εσωστρεφή ανοιχτό χώρο διευρύνοντας το οπτικό πεδίο καθ’ ύψος. Η μείωση του κεντρικού όγκου του νέου μουσείου προς τα άνω, διευρύνει επίσης τη θέαση της ευρύτερης περιοχής από το επίπεδο της Νeue Galerie.